Ja, Mel. Je kan wel klagen over hoe ik heb genoten van het eten en er naar terug verlang. Dat is voor je moeder niet heel anders hoor. Kijk, ik uit mezelf erover in onze brieven (en wieg mezelf huilend in slaap), je moeder doet het voorkomen alsof er niets aan de hand is. En we weten allemaal dat uiten heel erg belangrijk is. Je moeder probeert dit op allerlei andere manieren te verbloemen, te negeren en weg te duwen, maar wij weten allebei dat dat zo niet werkt.