Ooooh Melliebel, het is hier toch wat met de eieren en de kipjes en (vooral) met papa. Hoewel het natuurlijk wel hilarisch is dat het eerste eitje dat gekookt werd in papa zijn eierkoker voor het zieke kipje was, haha! Ik kan er echt om lachen, want Frodo begint eindelijk aardig op te knappen. Ze zit niet meer de hele tijd op schoot (wat je zusje dan wel weer jammer vindt), ze scharrelt weer vrolijk mee met de rest en ik mest haar lekker vet met het kippenvoer-karnemelk-ei-mengsel. Komt dus helemaal goed hier!
Categorie: Kippen Pagina 1 van 2
Hoi Melliebel, je dacht nu natuurlijk al dat je moeder dit blogberichtje had geschreven, maar niets is anders waar, ik heb gewoon de manier waarop zij je aanspreekt even gepikt. Dus hoe is het daar in de rimboe zonder internet? Uiteraard snap ik volledig waarom ik uitgenodigd ben om jullie met een bezoekje te vereren op de Abdij, dat is natuurlijk om de WiFi te fixen! Dus uitnodiging geaccepteerd, je moet natuurlijk nog wel blogs kunnen schrijven.
Lieve papa,
FIJNE VADERDAG!!!!!!!! Ik was, net zoals mama, pas om 10 uur wakker. En dan denk je misschien bij jezelf, ‘oh, dan zal ze natuurlijk gelijk de Huizeveen website openen om een stukje te schrijven’, maar we hebben hier een wifi-noodsituatie en ik probeer mijn 4g zoveel mogelijk te besparen, dus dat kon deze week even niet.
Het is zondagochtend, de wekker ingesteld op 7.45 uur. Door de plaknacht (en die kl*te waaier die je moeder heel de nacht in slaap houdt) al vanaf 5.00 uur wakker. Maar ik ben stug blijven woelen in bed, draaiend en zuchtend geprobeerd om de tijd te rekken. Maar om 7.30 uur de wekker uitgezet, stilletjes mijn bed uitgestapt en heel voorzichtig geprobeerd mezelf te douchen onder een druppelende kraan, want ja, je wil niemand wakker maken op deze dag. Zo is papa nu eenmaal. En het is tenslotte Vaderdag!
Nou Mel, ik hoop dat er nog genoeg ruimte is om op deze server ook enkele foto’s te kunnen plaatsen. Ik weet niet of het nog wel past naast die sh*tload hoeveelheid foto’s waar jij ons mee overstelpt. Ook als ik hier over straat loop wordt ik met regelmaat aangesproken dat de mensen zo onder de indruk zijn van de omgeving waar jij je in mag begeven. De schitterende natuur, de paardrijritjes, de nabije omgeving en de vele dorpjes die je bezoekt. Dus blijf die foto’s vooral plaatsen. Mensen waarderen het echt heel erg!
Hoi ouders,
Nou, het is hier best druk, maar die gekte in Huizeveen is niet te overtreffen. Ik weet niet of ik überhaupt nog naar huis durf te komen met die kippencrisis van jullie! (Pap, ik zou ze trouwens ook gewoon in het hok van Woezel het Dove Demente Konijn doen, want zoals je al zei, ziet en hoort hij niet veel, dus hij merkt het waarschijnlijk niet eens).
En wij hebben sinds vandaag ook kippen, twee kleintjes. Al vermoed ik dat de overlevingskansen wat lager liggen hier in Frankrijk, want de kippen van de vorige eigenaren zijn volgens mij allemaal vermoord door een vos. Tja, hopen dat die ondertussen een half jaar verhuisd is naar Nederland ofzo, want dat hok van Woezel komt hij niet in. Er is hier ook een mooi hok voor ze klaar gemaakt, totdat de kippen groot genoeg zijn om bij de geiten, het schaapje en Knorretje (het varken) rond te scharrelen.
Ik vind de namen Lot, Coco, Glory en Frodo ook erg divers, maar als ik suggesties moet gaan geven, heb ik wel meer details nodig. Wie is het zielige naamloze kipje? Als het een grijze is, stem ik op Gollem als laatste naam.
Waar ik verder mee bezig ben? Ik vecht een zware strijd. Ik noem het Het Ultimate Dilemma. Elke dag weer, wordt ik ermee geconfronteerd. Kies ik voor eten (En dan niet zomaar eten he, ik heb het over sticky toffee pudding, DE Sticky Toffee Pudding, pap!), of wil ik (net zoals papa tegenwoordig) proberen de aarde in de juiste baan te houden als ik iedere de ochtend uit bed spring? Gelukkig is er hier genoeg werk (en dus beweging) te krijgen, dus ik denk dat ik er wel een goede balans in kan vinden.
Maarja, ik ga met spoed naar beneden, want het is namelijk al 10:30 geweest en de dieren zullen vast trek hebben ondertussen. (En ik ook…)
Kusjes, knuffels, kipjes,
Mel
Mel, we weten ondertussen wel over je vader dat hij een blije mopperkont is. Oftewel, hij is pas echt gelukkig als hij lekker aan het mopperen is. Nou, goed nieuws, papa is heel gelukkig!
Even iets rechtzetten. In het vorige blogbericht van je moeder begint ze met ‘Blije kippenpapa’, hierin beticht ze mij dat ik net zo blij met de kipjes zou zijn als die twee stuiterballen. Maar dat is uiteraard niet het geval. Er wordt hier gewoon niet naar me geluisterd. Ik dacht dat ik het minder zwaar zou krijgen met tijdelijk een vrouw minder in huis, maar dat viel even tegen.
Mel, heb je je vaders uitgebreide relaas over de aanschaf van onze allerschattigste nieuwe kippetjes al gelezen? Nou, ik wel. En weet je? Ik geloof dat hij er net zo gelukkig mee is als je zusje en ik. Hij is druk in de weer met nieuwe computer-camera-systemen zodat hij geen seconde hoeft te missen van wat onze dames de hele dag door aan het doen zijn. En ook de nacht wil hij niet missen, want uiteraard komt er ook een infraroodcamera in het nachthok. Hij is zo blij als een kind met kippen, zullen we maar zeggen 🙂
Na maanden van plannen, ontwerpen, vergunningsaanvragen, buurtoverleg, investeerders zoeken en niet te vergeten heel veel aan je moeders hoofd zeuren is het dan zover. We hebben (weer) kippen. Nou ja, kippen is op dit moment nog een groot woord. Ik denk dat letterlijk de kop van dit bericht groter is dan de kippen. Maar laten we nog even een paar stappen terug gaan.