Tijd voor een verhaal uit de oude doos. Hoe maakt een baby zijn eerste dagen door? Toen mijn jongste dochter een paar jaar geleden was geboren hield ik een nachtboekje bij. Als je je afvraagt waarom een nachtboekje? Dan ben je vast zelf nog geen ouder, maar laat je door mij niet ontmoedigen. Ik kwam in ieder geval het nachtboekje onlangs weer tegen en wilde je meenemen naar mijn observatie. Korte inleiding, dit is nacht vijf en we gaan voor het eerst doorslapen! Deze beschrijving is dus door de ogen van mijn dochter en gebaseerd op een volledig waargebeurd verhaal.

Vanavond mocht ik van mijn papa en mama op excursie! Niet naar één, maar naar twee melkfabrieken! Het was een lange reis ernaar toe, maar de busmaatschappij Wieg&Co heeft mij er naartoe gebracht. Het was al zo’n vier uur voordat ik voor het laatst gegeten had en in de bus kregen we niets?! Dus ik begon toch wel een beetje te soppen en te smakken, maar het was het Dubbel en Dwars waard! Daar in de verte in het donker zag ik de melkfabrieken al liggen. Ze lagen aan beide kanten van de Stuwingstraat! Twee stuks, hoog boven de horizon uit stekend. Wieg&Co parkeerde voor de melkfabrieken en ik vroeg me af welke fabriek ik als eerste zou bezoeken. Links lag de P.A. Mela fabriek en rechts de A.N.D. Erson fabriek. Ik besloot voor de P.A. Mela te gaan.

Aangekomen bij de deur hing er een routebeschrijving die ik volgde. Als eerste door de Aanleg via de HapSnap kantine door naar de Zuigreflex om zo via de Toeschiettunnel aan te komen in de Melkfabriek. Vanaf daar was het een al ontspanning, rust en genieten geblazen. Heerlijk zittend en genietend van de warmte die van de wanden leek af te komen heb ik daar gelegen tot mijn buik er vol van was! Er was wat tijd verstreken dus ik vervolgde snel mijn route. Via het Ontkoppelstation was het een klein stukje rechtdoor om vervolgens bij de uitgang aan te komen. Daar sprak ik nog even een grote Boer aan. Na een kort gesprek klopten we elkaar op de rug en stond ik buiten.

Ik liep over de Aankleedlaan en de Nieuwe Luierstraat naar de andere fabriek. Tijdens de oversteek zag ik nog een zwerm Billendoekjes voorbijvliegen. Wat een mooi gezicht was dat, ik voelde me weer helemaal fris en herboren.

Nu stond ik voor de ingang van de A.N.D. Erson fabriek en besloot ook daar maar naar binnen te gaan. De fabriek leek identiek en via dezelfde routebeschrijving als bij de P.A. Mela fabriek kwam ik uit in het wal-hal-la. Een groot bord boven de deur waarop stond “Toetjes buffet”. Ook hier kon ik aangenaam ontspannend gaan liggen en genieten van alles wat bij me binnen kwam. Nadat ik er genoeg van had liep ik weer naar de uitgang en zocht ik de bus van Wieg & Co. Toen ik bij de bus stond heb ik me nog een keer omgedraaid waar ik nog een paar mooie foto’s van de melkfabrieken heb genomen. Ik had het idee dat dit wel eens een bijzondere mooie verschijning kon zijn om vast te leggen. Het leek wel of dat beide fabrieken iets kleiner waren toen we aankwamen, maar dat kan ook gezichtsbedrog zijn geweest!

De chauffeur wist me te vertellen dat de Stuwingstraat binnen enkele dagen zou worden gesloten en er een groot gedeelte van de fabriek afgebroken zou worden. De fabrieken zouden nog wel even blijven bestaan maar het zou allemaal met de loop der jaren steeds minder worden. Ik heb snel nog een jaar abonnement afgesloten en veel bezoeken gebracht.