Na maanden van plannen, ontwerpen, vergunningsaanvragen, buurtoverleg, investeerders zoeken en niet te vergeten heel veel aan je moeders hoofd zeuren is het dan zover. We hebben (weer) kippen. Nou ja, kippen is op dit moment nog een groot woord. Ik denk dat letterlijk de kop van dit bericht groter is dan de kippen. Maar laten we nog even een paar stappen terug gaan.

Ooit hadden we kippen en een haan. De haan heette Harry, maar we spraken het op zijn Engels uit omdat dat meer eer deed aan het volume van zijn stem/kakelbanden. Harry hield zijn kipjes in toom, terwijl ze gezamelijk de tuin en de tuin van de buren sloopten. Er zijn een paar voordelen aan kippen.

  1. Verslapen is geen optie.
  2. Je hebt geen onkruid meer in je tuin (je hebt trouwens niets meer over in de tuin).
  3. En je hebt eieren, heel veel overheerlijke meest fantastische smaakvolste eieren die je ooit hebt geproefd. Had ik al gezegd dat we deze in overvloed hadden?

Nou ja, dat zijn dus de drie voordelen. Sommige bewoners van Huize Veen zien dit als nadeel. Maar ja, als je dus overstapt op nieuwe kipjes moet je gaan kijken aan welke van de voordelen deze nieuwe kipjes moeten voldoen en hoe je de nadelen, spreekwoordelijk, de nek om draait.

Punt 1, verslapen.
Simpele oplossing: geen haan. Eerlijk is eerlijk, beetje goede nachtrust is best lekker. Zeker om in de zomer niet voor half vijf gewekt te worden, daar ben ik groot voorstander van, maar….. in een huis vol met vrouwen kan ik wel wat mannelijks gebruiken. Daarnaast hield Harry de kipjes in de gaten, voerde ze, kroelde met ze (op zijn manier) en was het gewoon een groot vredig geheel. Echter de vrouwen hier willen geen haan. Maar let maar op, zodra de onrust in het hok toe gaat nemen (vaststaand feit als je een paar vrouwen bij elkaar gaat zetten) zijn mijn beroemde woorden “Ik heb het gezegd!”

Punt 2, geen onkruid tuin meer.
Dat gingen we niet nog een keer doen. Zeker niet nadat ik een paar jaar geleden een moestuin heb aangelegd waar het (maar niet dood willen gaande konijn) het meest profijt van heeft gehad. Dus hoe gaan we dit voorkomen. Juist, we spreken duidelijke kaders met ze af waar ze wel en waar ze niet mogen verblijven. Maar aangezien je geen afspraken kunt maken met kippen hebben we in plaats van kaders gekozen voor een omheining. We hebben gekozen voor een omheining van 1.20 meter hoog. Met andere woorden, de schaar voor het kortwieken ligt al klaar.

Punt 3, eieren. Dit was in mijn ogen geen discussiepunt, gewoon legbatterijen aanleggen, Uitrekenen hoeveel vierkante meter er is, dat keer 4 (of 5) doen en je weet hoeveel kippen je moet hebben. Nou, dat was de knuppel in het hoenderhok zullen we maar zeggen. En toen kregen we dus de vrouwelijke kant van het kippen houden.
‘Ze moeten leuk zijn’, ‘Ze moeten lief zijn’, ‘Ze moeten schattig zijn’, ‘Ze moeten niet te groot zijn’, ‘Ze moeten op schoot zitten’, ‘Je moet met ze kunnen kroelen’, ‘Ze …’ en toen ben ik gestopt met luisteren en in mezelf gekeerd.

De keuze is dus gevallen op de meest fragiele en kleinste krielkippen die er bestaan. Ze worden niet groter dan een cola blik, leggen 3 eieren per jaar, kunnen niet tegen kou, (waarschijnlijk ook niet tegen warmte, regen, dauw, mist, sneeuw, etc…etc…). Dus vrouwen blij, papa teleurgesteld.

Maar toen ik (ook deze) strijd weer had verloren, er een kippenspecialist was gevonden, het aantal kipjes was bepaald, was het zover.

Het was een woensdagmiddag. Er kwam een superblij huppelend kindje met twee staartjes het pad af gehuppeld. De lach op het kindergezichtje zou zo in een reclame voor Prodent tandpasta kunnen. Ze opende de deur en zong “Wij krijgen kipjes, wij krijgen kipjes“. Ze vloog om de nek van haar moeder en ze verdronken in elkaars ogen van blijdschap.
En papa…papa moest de spullen in de auto zetten, het geld van de extra afgesloten hypotheek meebrengen, zijn chauffeurspet op doen en de auto voorrijden. Terwijl de twee meiden giechelend, dansend en wippend op de achterbank heen en weer sprongen probeerde ik alle half gare incompetente-zijn-de-rijbewijs-niet-waard-automobilisten te ontwijken. Echt, ik denk dat die mensen thuis heel slecht te eten krijgen ofzo, want ik had niet het idee dat ze graag levend thuis wilden komen.

Na 25 minuten was het dan zover, het bordje van de kippenwinkel verscheen aan de horizon. Een oorverdovend geluid kwam als een bulderende oceaangolf van de achterbank gerold en drong mijn oren binnen. Ik parkeerde de auto en voordat hij stil stond stoven de meiden uit de auto en stormden richting de kippen verblijven.

De eigenaar van de winkel kwam met een blij gezicht (je zag de dollartekens in zijn ogen twinkelen) aangelopen, gaf de meiden een spekje en kneep in hun, van blijdschap, rode wangetjes. ‘Waar kan ik de dames mee helpen?’ vroeg hij. ‘Nou’, zei de oudere mevrouw ‘we hadden een afspraak gemaakt om kipjes op te halen!’ Ze probeerde niet te springen terwijl ze het zei, maar ze wipte toch zenuwachtig op haar tenen. “Oh, jullie komen voor de vier serama kipjes. Wacht maar even, ik ga ze voor jullie halen”. Terwijl hij naar achteren liep pakten de meisjes elkaars handen vast en begonnen in een rondje te huppelen. Even later kwam de verkoper weer terug. “Zo, hier zijn vijf serama kipjes.” om vervolgens twee en een halve seconde stil te blijven en te eindigen met “Welke kip blijft hier moederziel alleen achter?”
Je zag de tranen in de ogen schieten bij het kleine meisje, het grote meisje keek me met puppie ogen aan. Ik draaide me om, pakte een winkelwagen, gooide die vol met het meest dure voer wat je ooit kan vinden, nam alle vitaminen pillen mee, kippen speeltjes, een speciale kippen telefoon met een of andere app TikTok genaamd erop. Liep naar de kassa. Heb daar zelf een bedrag van 5 cijfers (zonder komma) ingevuld en ben met mijn hoofd hangend naar de auto gelopen en heb alle spullen ingeladen. Ik ben in de auto gestapt, heb mijn hoofd op het stuur gelegd en heb zachtjes geweend.
Einde.

Dus dochterlief, deze meneer dierenvriend heeft toen hij bedacht om kipjes te gaan verkopen als eerste les, de les marketing gevolgd en die heel goed in de praktijk gebracht. Mocht je ooit voor jezelf beginnen, neem deze les in je op. Misschien lukt het jou dan wel om ooit een Tesla te mogen bezitten.

Ik kan nog wel uren uithuilen bij je, maar ik ben net door je moeder naar de supermarkt gestuurd. Ze heeft een doosje eieren nodig. Van die biologische vrije uitloop eieren.

Kus, kroel en ik mis je….
Papa

p.s. Mijn hoop is nu gericht op de kat van de buren